Can Beşiğinde

Umudun yeşerttiği kardelenler hep açar
Gökte çoban yıldızı yol gösterir ki naçar
Gün geceye düşerken sevgi hırsızı kaçar
Seher yeli aşkını fısıldar yâre gönül
.....Sevda hırsızı gözler vuslatın eşiğinde
.....Fırtınalar koparken gönül can beşiğinde




Bülbül gülsüz ötmezmiş sohbet gecelerinde
Yâr ise dilsiz kalmış sevda hecelerinde
Kaptırdım mı kendimi aşk bilmecelerinde
Bülbülün gülü gibi zalime düştü gönül
.....Sevgi bekleyen gözler vuslatın eşiğinde
.....Fırtınalar koparken gönül can beşiğinde



Bilet alınmış tren kalkacakmış saat kaç
Vuslat yolculuğunda sevgimiz yürekte aç
Kızıl saça yakışır papatyalardan bir taç
Mecnunun çölü gibi vahasız kaldı gönül
.....Yâri özleyen gözler vuslatın eşiğinde
.....Fırtınalar koparken gönül can beşiğinde



Gönül alışır denir beklenirse her vuslat
Kızıl akşam olurken yüzüne vurur haslet
Yâr gönlüne sabrı da nakışlar edip işlet
Şimdi visali bekle umudu kesme gönül
.....Hüzne bürünen gözler vuslatın eşiğinde
.....Fırtınalar koparken gönül can beşiğinde




17 Eylül 2010 ? SEYDİŞEHİR