Can Bir Kukla

hayallerim mıncık mıncık
dualarım bahane
ben benden gitmişim
kazanız kurban olsun
sessizliğin hecelerinde...

titriyor dudaklarım
siyaha bürünmüş zaman
kalleşlik parala değil ki
sanki yemin etmiş gibi
vurur iken hep arkadan...

molozlanmış hatıralar
kucaklaşıyor mazi ile
bazıları kırık bazıları dökük
soğuk bir duş misali
hissettiriyor kendini ruhun teninde...

can bir kukla
senaryoda figuran
sana ne der gibi
almıs avuçunun içine
sen yalan ben yalan biz palavradan...

(Berlin,27.08.2012)