Can Çekişirken Düşler

Dağlar ötesinden ağladı şiir
Yorgun omuzlar üstüne damlarken hece hece

Zirveye kırçıllanmadan daha kırağı
Dondu parmak uçlarından
Kirpiklere asılı anılar

Deli dolu anları geride bıraktık...
Duyguların depreştiği bellekte
Uykuda şimdi
Ölü toprağı altında can çekişen sevdalar

Tadı var dünün damaklarında bir parmak ucu
Günü kurtarırken
Dudak kenarında zoraki tebessümlerde

Bastırırken yüreğindeki çığlıkların üstüne
Boşta kalan ürkek ellerini
Kalbe giren tek kurşun gibiydi
Yere düşen tek damla yaşı

Hüznün avuçlarında tuttuğu serçe misali
Narin bir sevda
Kadere isyanıydı için için ağlamaları

Ayağa kalkarken sil gözlerini
Bilirim elini yakan düşlerin vardı
Yeniden aç semaya avuçlarını
Yağmur ıslatsın bahara ermek için umutlarını...