Can Fakiri

Dağlara çıksam, bir ah çeksem,
Avazım çıktığı kadar haykırsam,
Taşlar dayanır mı ki? Çığlıklarıma;
Çığlıklar ülkesinde bir can fakiri,

Mevla'm duy sesimi
Direniyorum gölgemde kalan izlere,
Bir kuş gibi çırpınıyorum suskunluğumda,
Nefesim kesilirken suskunluğum baki,
Kendime alamıyor oldum artık,
Zehrini saçıyor sarmaşıklar sanki
Boğuluyorum etrafımda dolaşan,
Yılan hikâyesinden artık,
Doğmamış yarınlarıma ağıtlar yaktım,

Ah gönlüm sustur şu yüreğimi
Hint fakirinin ekmek kırıntılarını toplar gibi,
Ben bir can fakiri,

Yağmur damla damla yağıyordu,
Bir kadın ağlıyordu,
Anladım yağmurla karışık gözyaşı döküyordu,
Kaderine küsmüş bir insandı,
İstese de durduramıyordu,
Ecelim geldi diyordu,
Ben ölüyorum diyordu,
Usulca yumuyorum gözlerimi,
Yolun sonu uçurumsa eğer,
Oysa söylenecek o kadar şeyim var ki!
Bir taraf seç deseler;
Doğan güneş mi?
Yoksa!
Batan mı?

Doğduğum günden beri kararmış gökyüzü, güneşim hiç olmadı...