Can Katar Cana

Acıyan döşümde
Yazamadığım şiirler çürüyor
Ay kararıp ayakaltına düşüyor
Ve
Gecenin kollarında üşüyorum
Sesim karanlığa karışırken
Sus pus oluyorum



Sensizlik çığ gibi büyüyüp
Çarpıyor sağıma soluma
Çıkmazı olmayan bir girdaptayım



Şimdi
Deşifre edip kendimi
Avazım çıktığı kadar haykırsam
Ağlasam doya doya



Ötesi
Berisi yok
Özledim
Hem de çok
Tarifi yok ki
Özlemin can parem
Tuttun ya
Sevdanın titrek ellerini
Sakın bırakma
Mutlu ol gece gözlüm
Mutluluğun can katar cana