C'an Kırıkları

Beklenti hep kırılgandır

I-

dört bir yanın kelime
şiir diye satırlar arsında buluşur
adamdı ve kadındı ellerin
birbirini buldukça

kanardı o el eskiyi hatırladıkça
üşürdü ordan geçen rüzgarın
derine temasıyla
süzülürdü yürek denen mahsene
mahkeme kurulunca

p(b)i'şerdi dünün içene yarını kattıkça
ılıktı nefesin ağlamaklı yanı varsa
düşüktü omuz casersizliği soludukça
buğuluydu göz sıyırdıkça içinden seni


-II
yürekten giden bırakırken adımlar
ayrılık damarımın en kılcalında
akışkan bir sıvıdır
bedenime pompalanan varlığın

öğrenmek adınla başlar
nisyandır bırakılan dehlizine
ipek kokan siyah saça
uzaksa tenin

vuslat dahilinde değilse imkanın
şiirler yakılır ağıt mersiyedir
gömülen o
o ölen sensindir


III-
nedeni bellidir
insan sevdikçe camlaşır
düştükçe kalbine varlığı
kırılır tuz buz olmuştur
her yerdedir can kırıkları