Can Kırıklarım...

Deniz sıçramış gözlerime
Gel-git telaşında göz koyaklarım
Yağmur damlasına asılır gözler
Nafile yeniktir yerçekimine
Hüzün damlatır akşamlar ay çengelinden
Med-Cezir ağlar halime
...
Mümtezel bir yalnızlığın çoğalttığı sancılarla
Lacivert giyinmiş bir gecenin esrikliği
Bitmesin isterim aykırı bir şafak mührüyle
Hazzını yaşarken siyahında şiirim...
Suretin yansır müsvetteme
Çarmığa gerilir sözler, Meryem nöbetinde
Dudaklarda donmuş cümleler...
Can kırıklığım kalır içimde
...
Hüzünleri körükleyen gecenin mateminde
Ruhumda yağmalanmış şehir kalıntıları
Batık bir Ninova'dır beden hilkatimde
Ört seni üstüme, açılsın Lahitim gel !

Tesellim ol çoğalan sanrılarla
Zamanın durduğu anda gel
Sıkıldım Tik-taklarından
Aşk senfonisinde hüzzamla gel !
Seni ölmekten geliyorum bense
Yanımda gam ve kederle
Elimde tütün ve bir bardak demli çayım
Dumanında çoğaltırken senleri,
Buğusunda demlenir acılarım

Ve geceyi çekerim içime
Sen dolarsın hücrelerime, yanarım !
Yangınlar üşür suretimde
Gül küser, papatyalar tutuşur içimde
Babil ağlar,
Tüm bahçeler is kokar tenimde
Taşar Maverada gözyaşım
Nil yürür gözlerime
Söndüremez bu ateşi
Nafile...
Can yanıklarım kalır içimde