Can Olmuştun Sen Bana

Bir kuş gibi konmuştun, yüce gönül dağıma
Sarmış, sarmalamıştın, can olmuştun sen bana.
Tarumarken her taraf, gül olmuştun bağıma
Huzurla uyuduğum, han olmuştun sen bana.


Dünyada ki cenneti, sen var iken yaşadım
Sana olan sevdamı, şiirlere döşedim
Varlığın bir nimetken, yokluğunda üşüdüm
Damarımda dolaşan, kan olmuştun sen bana.


Sen var iken yanımda, başım göğe ermişti
Gönül sevda bağından, bana güller dermişti
Sonunda göz bebeğim, bana gönül vermişti
Destanlar yazılası, şan olmuştun sen bana.