Can Sıkıntısı
öğrendim!
dünyanın kaygan parkelerinde
düşmeden yürümeyi!
satıyorum yarınlara
hayatın umarsız çelmelerini..
tattım!
zaman denilen ilacı,
yalnızlığımın arefesinde
uzandım sancılarıma
aldım elime fincanı..
Hayal kahvem sıcak, tadı acı
Bilmem ki;
Bu attığım şeker kaçıncı..
bu yankı
yanan dilimin çığlığı!
duymadınız mı ?
evet
öğrenmişim
sessiz çığlıklar atmayı!..
Şimdi
hayallerimin pembe tozundan
altmış ikiden tavşan yapıp
cebimde biriktiriyorum..
söyledim noel babaya
yılbaşında önce bana uğrayıp
tavşanlarımı alacak..
küsmeyecek bana,
geldiği yollara tavşanlarımı salacak..
Yalnızlığın şiiri demek istiyorum ben bu şiire.
Hayat öğretmiş bir çok şeyi, aslında hayat değil, hayatımızı zehir eden insanlar öğretmişler.
Hani çok güvenirsin, Hani çok seversin, Hani o tek dersin.
Sonra da bir bakarsın kar yağmış dağlarına.
Ah sevgili dost, hayat işte.
Tebrikler yüreğine.
Selam ve sevgiler.
👍👍👍
sık sık sıkılsa ya canın sevgili Elif🙂
güzeldi..
Çok güzeldi. Büyük bir zevkle okudum. Saygı ve sevgi ile...
öğrendim! dünyanın kaygan parkelerinde düşmeden yürümeyi! satıyorum yarınlara hayatın umarsız çelmelerini..
tattım! zaman denilen ilacı, yalnızlığımın arefesinde uzandım sancılarıma aldım elime fincanı.. Hayal kahvem sıcak, tadı acı Bilmem ki; Bu attığım şeker kaçıncı..
hayat bu her şeyi öğretiyor
aah birde unutmayı öğretebilse
tebrikler