Can Sıkıntısı, Depresif Tavırlar Ve Özleyiş...
Sadece bakıyordum biliyor musun?
Sen geçerken sadece bakıyordum!
İçim içimi yiyerek sadece bakıyordum!
O an haykırıp kendimi duvarlara çarparcasına!
İnan o kadar yıprandı ki bu hayat
Bu beden
Ne geçmişi unutabiliyorum
Ne bugünü yaşayabiliyorum
Ne de yarını düşüne...
İşte öylece sürüklenip gidiyorum
Hayatımın, bunalımlarımın peşinde
Sen sebep değilsin buna
Sadece kaderim bir piyon daha kullandı
Acılarımı arttırmak amacına...
Bir bilsem! Ah bilsem!
Ne alıp veremediği var hayatın benle
Hayat bir dram yaşam ise hüzün
Ben ise başrol, figüransız...
Film misin, rüya mısın kavrayamıyorum
Zaman öyle çabuk geçiyor ki yetişemiyorum
Ne acımı ne de yalnızlığımı azaltıyorum
Olmuyor! Olmuyor! Ne yapsam beceremiyorum!
Hani diyordu ya:
?Ne Diyarbekir anladı beni ne de sen,
Oysa ne çok sevmiştim ikinizi de bilsen.?
Evet!
Ne hayat anladı beni
Ne de sen
Sürüklendim gittim peşinizden
Tartışmak anlamsız bunları
Çözüm yolu yokken
Ama beni hafifleten
Bir sen varsın mısralarım bir sen
Sen de kaybolma olur mu ölsem de ben...
👍👍👍 Ne Diyarbekir anladı beni nede sen, oysa ne çok sevmiştim ikinizide bilsen.. HARİKA👍👍👍👍
filmisin rüyamısın kavrayamıyorum... harıka 👍👍👍👍😙👧
Çözüm yolu yokken Ama beni hafifleten Bir sen varsın mısralarım bir sen Sen de kaybolma olur mu ölsem de ben...
Başlık işi bitirmiş bile.Ölmek yok ama yazmak var kutlarım👍👍👍👍
Güzel bir şiir, can sıkıntısının ne kadar yoğun olduğunu o kadar iyi anlatmışsınki,tebresif tavırlar bizi de hakimiyetine aldı🙂 Tebrikler👍