Can Suyum'a Yazılan

...
Yurdundan koparıp attığın bir serçe
Kayıp kentler ülkesinin son kuşu
Kimsesizlikten yere vurur kanatlarını..
Kışın acıtan soğuk hengâmesinde
Bir seher durur ve tepeleri izler umutsuz..
Hayâllerinin bölük pörçük edildiği bir akşam üstü
Yataklara yapışan cansız bir beden
Gözlerinin masmavi karadenizinde gemileri batmış
Kalbinin ılık dağlı türküleri son bulmuş
Batan nisan güneşinin ardında yitik bir yürek
Başındaki son umut tacını da yere vurmuş..
Burada kuşlar ölürse bir daha bahar gelmez bayım
Mevsimler bileğine geçirir ölüm künyesini
Artık çığlık çığlığa kopan bir kıyamettir burada zaman..
Geçmişle gelecek arasında tekerrür eden,
Zehirden kâbustur uykular..
Bahar geçti.. Yaz bitti..
Sonbahar ardım sıra peşimde
Yine kış geldi Can Suyum..
Camlara vuran yağmur damlalarının ardında yitik yüzün
Civanmert gözlerinde aradığım nazlı çocukluğum
İçimde hoyrat bakışlarıyla koşuşturup duran bir küheylan.
Bu aşkı kim koydu kalbimin mihrabına..?
Hangi savaşta şehit verdim senli düşlerimi..
Ellerini ellerimden çekip alan sen miydin..!
Tırnağı etten zorla koparıp atan acımasız benliğin mi..
İşte bak yaralı serçe kuşu öldü.
Çok sevdiğim ellerin kardan bir beyaz ölüm..
Burada kış devam ediyor Can Suyum..!"