Can Yorgunluğu
Yaşım yarım asıra yaklaşırken
Geçmişe dönüp bakıyorum.
Elde kalan tek şey var,
Koca bir yorgunluk.
Can yorgunluğu...
Yorulan beden olsa çaresi bulunur
Ya can , onun çaresi ne ?
Insan manen bittiyse
Var mıdır çaresi ?
Genclikteki gibi coşmuyor deli kanım,
Esip gürlemem bitti.
Kabuğuma çekilip izliyorum olup biteni.
Ben mi değişiyorum hayat mı ?
Öyle yorgunum ki...
Ne derdimi anlatacak kadar enerjim var
Ne haklı olduğumda hak arayacak dermanım.
Canım yorgun benim...
Bazen satırlarda kendini bulsa da insan; 'can yorgunluğu' zor... Güzel satırlardı.
Kutlarım.
evet yorgunuz en çokta yorulmaktan ama yorulmaktan daha tehlikeli olanı kabullenmektir unutmayın
Ne duru bir anlatım tebrikler şairem
Sevgiyle