Cana Candır Derman
Yürümek...
Sokaklara vurup kendimi yürümek istedim.
Zormuş yürümek nefessiz,
Zormuş sebepsiz ve belirsiz...
Ürkek adımlarımın herbiri,
Geçen günlerime eş...
Zorken belirsiz günlere alınan
Her bir nefes...
Tat vermiyor ki artık,
Ciğerlerimde gezen duman..
Sessiz çığlıklar içindeyim..
Yarına çağıran bir ses arıyorum..
Arıyorum elinden tutacak,
Tutup çekecek,
Çekip kurtaracak birini..
Bu dünü değersiz yarını meçhul
Hayat formundan...
Başlasam yeniden bir şarkıya,
Sözleri anlamsız da olsa...
Başlasam bir oyuna,
Hiç sonu olmasa...
Tut elimden kurtar beni,
Kendimi bildim bileli
Hiç değerli bilmedim kendimi...
Şimdi sorarım kim bana derman,
Ah! Farklı bir ses duysam,
Kendimde de bulurum derman....
Cana yine candır derman...
Guzeldi, yuregine saglik ! 👍👍
Yureginizden dokulen dizeler için sizi kutluyorum. Selam ve saygılar.
Bu dünü değersiz yarını meçhul Hayat formundan...
Başlasam yeniden bir şarkıya, Sözleri anlamsız da olsa...
Başlasam bir oyuna, Hiç sonu olmasa...
Her şeyde 'başlamak' eyemini gerçekleştirmekle yol alınıyor. Gerisi laf-ı güzaf...
"Sokaklara vurup kendimi yürümek istedim." Caner ben bu dizeyi çok sevdim... Hem anlam bütünlüğünü, hem de bakış açısını.
Çok sade,duygu dolu böyle güzel bir şiiri kalemine akıtan yüreğe tebrik ve takdirler. Sevgilerimle Caner
Ver elini temiz pak yürek Nasıl ışıldamış Çek kendini daraltan ne varsa Aklını ve gönlünü yay Bir okyanus kadar.
Öğrenmek için önce Boşaltmalı yanlış kirli, bozuk ne varsa Yok olduğunu yalancı hükümlerin Tek emir verenin Yaratan olduğunu bilmeli derim.
Özgürlük mutluluk nedir ki Bunlar kaç tane putunu sevindirebilirsin Aşk, makam, para şan şöhret Elbet bu gönül içinde hepsini tamam et. Fakat tek bunlara bağlanıp En güzel yolu kaybetme. İnsan hep derim Orta yolu dengeyi bilmeli Uzun ince bir yolda sendelemeden Düşmeden yürümeli.
Mücadele et Önce kendini dinle Seç bütün isteklerini Nerden nereye götürmek isterler Sen dümeni olmayan bir yelkenli değil Tüm alemin uğruna yaratıldığı insansın