Cana Hasret Kurşun Gibi Özledim

Suskunluğum sağanakla gelen bir sonbahardır.
Bir kırlangıç kanadına bağlıdır umutlarım.
Gönlümdeki sam yelinden solmuş nice gül vardır.
Kuruyor göz pınarlarım, ağlarken bulutlarım.

Azgın dalgalar konaklar, damar damar ruhumda.
Maverai yalnızlıklar sunar mahmur endamın.
Saçımın ağarmaları sorulmaz bu durumda.
Takatsiz omuzlarımda efsanedir encamın.

Cana hasret kurşun gibi özledim seni canan.
Doludizgin intiharlar yaşar kumral rüyalar.
Buğulu camın ardında hasretim senden yana.
Patlayan bir gözyaşıdır bu umarsız hülyalar.

Yusuf u Züleyha işler hayalime sözlerin.
Kibirli dudaklarının pençesindeyim canan.
Dolunay mıdır titreyen bal karası gözlerin.
Dar-ı aşktır adadığım uğruna bu sırdaş can.

Yüreğime bandırıyor ıstırabı geceler.
Şiirimde dudak payı bırakılmış özlem var.
Tadıyla mahmur yanağı titretirken heceler,
İnadına delikanlı ve umarsız çilem var.

Nevbaharı müjdeleyen bu mahur ruzigar,
Titretirken busesiyle yıldızların içini,
Kurumuş toy dimağımdan çağıldayan duygular,
Çocuksu uçarılıkla okşar kır çiçeğini.