Canavar

İşte koca canavar hızla geliyor,
Metalik dişlerle sinsice sırıtıyor,
Her an ürkütücü çığlıklar atıyor,
Sevenleri ayrı yerlere savuruyor.

Canavar kara,hem de kapkara,
Göz dikmiş sevdaların bahtına.

Canavar uzun,hem de upuzun,
Yalnız geçen geceler kadar uzun.

Her gün umursamazca işinde gücünde,
Kim bilir kaç sevdaya kıyacak yine,
Ya da kaç bir olanı,ayıracak ikiye.

And içiyorum,alıp kılıcımı çıkıcam karşısına,
Bağırıcam;Dokunma sevdalara...
Dokunma insanlara...
Yardım etme zalim ayrılığa...

Sonra her şey dank edecek ruhuma...

Don Kişot olmuş bu güçsüz yürek sanki,
Canavar sanmış gelip geçen kara trenleri,
Savaş açmışım onlara,yel değirmenleri gibi,
Seni alıp götürmeleridir,kesinlikle nedeni.

Fakat biliyorum,suçsuz o demir yığını,
Suçlu kalp denilen vefasızlık yığını...