Candan Adam Benim Babam

Geçmiş zaman içinde candan bir adam o da babamdı
uzak bir diyarda attığı her tohum büyürdü biçerdi hasat mevsiminde

yiğitlerin yiğidi benim babamdı
sürüm tarlasıda bir sabanı iki sarı öküzü vardı

bir tarla için de bir büyük meşe ağacın gölgesinde çıkını
azlığım yanın da ayranı eksiz olmaz yayıkta buz kesen yerde
bu da benim babamdı o diyarlarda bir yerde

toprağa atılan tohumla öpelesi elleriyle
o yüzü dik bakışlı kıraç topraklara bakan gözü pek
elaydı gözleri sözleri tarih yazarken kalemi el yazısıyla
nur gözlü aksu bakışlı bir bahar yeli eserdi gönlünün yaylasında

altın sözleri
sevgiden toplardı türküleri
acılarımla bakardı benim babamdı o dediğim adam

o çok özlem duyduğumda her hatırladıkça
benim babam şimdi yok cihanda
ararım görmezsem teseli olur onun cemaline kaldığımda

doğruluktan şaşmazdı insanlardan doydum diyen sözünden
insanları olağanca çok sevendi benim hasretime ömürlük olan
hasreti bir ömüre sığmazken çok özlediğim vakitler zamana yayılan
bir bir senin yerini kimseler doldurmazken o benim babamdı

yaşarken ilham kaynağım sevincin bana rehber oldu
sen gitikten sonra gözlerim gözyaşına boğuldu
senden sonrasıda babam emekçi yoldaşımla yürüdüm yollarda

ölmedin içimde yaşıyorusun
her an her zamanda o benim babamdı
güzel babam unutmam ki yüreğimde yaşıyorsun

gözlerim senle doluyor geceler gündüze vursa da unutmadım
benim babam babaların en güzeliydi

gözlerimde kayboluşun yüreğimde gönlümde yaşayandın
unutur'muyum seni
asla
benim güzel babacığım..
yaşıyorum özleminle..!

25*07*13*Karataş*