Canhıraş Suskunluğumun Yankısı

..............

Ben ki; Harç karıp, mala vurmuşken
Nasırlı yüreğimin çatlayan sızılarına
İsyan edip, lanetler yağdırmışken,
Kaderimin çetrefil yazgılarına.

Sen ki; suskunluğunu da yuttun
Dalmışken asalet hülyalarına,
Rüzgarlara bile değmeden uçtun
Bol renkli simler takarak yaldızlı kanatlarına

Anlatmaya dahi gerek görmedin,
Hangi kaygının beşiğini sallamıştın
Bilemem kaç kuruş, kaç lira almıştın
Karşılık, kangren olmuş, uçarı sevdalarına

Şimdi; suskunluğunu mu tükürdün,
Fütursuz açtığın isyan bayraklarına
Avuçlarına sebepsiz döktüğün,
Masum görünen, anlamsız gözyaşlarına.

Şimdi bırak ki, dursun yüreğim sükûn,
Yalnızlığımla, gurbet palasta sevdalara küskün
Bir de hıçkırığı bol türkü tutturdum
Suskun haykırışlarıma inat,
Sessiz ve de sensiz...



çetrefil