Canım Babama

Ömrümün sonuna dek, ayrılmayız sanmıştım,
Ne yazık ki ben ne kadar çok yanıldım,
Hiç aklıma gelmezdiki, ayrıldım,
Elden bir şey gelmedi, böyle çaresiz kaldım.

Bir ümitle bakan gözlerim benim sana,
Gecelerce ağladı, bıkmadan baş ucunda,
Bilselerdi geri geleceğini bana,
Razıydılar sana , bir ömür ağlamaya.

Çeresiz tuttum, tutmayan ellerini,
Sanırmıydım boş bakacak, o gülen gözlerini,
Susmayacak sanırdım, o tatlı dillerini,
Bırakmazsın sanmıştım,yapayanlız hiç beni.

Yanar mıydı yüreğim, hasretin acısıyla,
Kalır mıydım ben yanlız, şu kocaman dünyada,
Aklıma gelmezdiki böylesine yanmaya,
Böylesine sensiz,yapayanlız kalmaya.

Ne acı bir ayrılık, çaldı çabuk kapımı,
Hayat seni benden , neden çarcabuk aldı,
Şimdi gülen yüzünle , yalnlız hayalimdesin,
Belki şu an belki her an, bilmiyorum benlesin.

Kimseler dolduramaz, dolmaz ki senin yerin,
Ben bugün burda varsam, bil ki senin eserin,
Apansız ayrılıklar yazılıymış kaderde,
Elden birşey gelmedi, gelmeyecek ne çare.

Yüreğimde yer etti, dermansız olan derdin,
Bu acıyı Yaradan, kimselere vermesin,
Unutmak mı? Unutmam, unutamam ben seni!
Kavuşuruz bir zaman, bekle yanına beni.

Senin gibi bende, bıkarsam şu dünyadan,
Yanında yer aç bana ,geldiğimi duyarsan,

Birgün basıp bağrına, doyasıya sevmiştin,
İşte o günü bana, sen hediye etmiştin,
Belki ayrılıktı o, acıydı adı ama,
Bu ayrılığın sonu, birgün kavuşmak baba!

Cennette bekle beni, geleceğim yanına!