Canım Diyenler

Önümden geçeni küstah sayanlar
Yıllardır kapımı vurmaz oldular
Biricik akrabam canım diyenler
Şimdi hatır gönül sormaz oldular

Kimisi ustamdı, kimi çıraktı
Şu gönül onlara sanki duraktı
Hepsi bir anı, bir acı bıraktı
Bir kuru selamı vermez oldular

Akrabalar da el, ayak çektiler
Tüm umutlarımı, yakıp, yıktılar
Ne huzur ne mutlu an bıraktılar
Çektiğim çileyi görmez oldular

Düğünde, bayramda ararda özüm
Dönüp de bakmazlar ağlasa gözüm
Şimdi boş laf gelir onlara sözüm
Kapımı çalıp da girmez oldular

Canım dediklerim canımı yakanım
Gurbet köşeleri oldu mekânım
Çıkarcı dostlarla yanarken canım
Gelip de yaramı sarmaz oldular

Dört kitabı açıp, baksam kadere
Endişem, telaşım geçmiş boş yere
Necati ölsen de göz göre, göre
Yarana merhemi sürmez oldular


İZMİR 27.05.2013