Canımın Cananı Sevda Çiçeğim

Yüce dağlar başına hani sis çöker ya,
Hiç kalkmayacak sanırsın baktığında.
İşte öğle çökmüştü sevgin yüreğime.
Sanki ezeli ve ebedi, yüreğimde idin,
Hani zifiri karanlık geceler vardır ya,
Bir tepenin ardından, geceyi mehtap
Aydınlığa boğar, nazlı,nazlı yükselir.
İşte öğlesine aydınlatmıştı dünyamı,
Yüreğime düşürdüğün sevginin ışığı.
Sevgin yüreğimde bir şelale olmuştu,
Çağlayarak akan aktıkça coşan şelale.
Ne çok sevmiştim seni yalnızlığımda,
Can simidi gibi tutunmuştum sevgine.
Gün geldi sırtımı yasladığım yüce dağ,
Gün oldu gölgesinde uyuduğum çınar.
Zaman oldu barındığım tek barınağım,
Azgın dalgalardan sığındığım limanım.
Yüreğimdeki sevginle geçen yıllarda,
Mevsimlerden hazanı kışı yaşatmayan,
Yaşantımı hep bahara yaza çeviren sen.
Kısaca fani dünyadaki her şeyimdin sen.
Yaşama sevincim sen hayat kaynağım sen
İlk ve tek sevdiğim sen, canıma canan sen.
Fani dünyadaki eksik günleri tamamlayan ben,
Mezarımın üzerinde açacak sevda çiçeğim sen.

17.07.09