Canına Yandıgım İstanbul

Durgun kalmıştı İstanbul sokakları
Yapayallnızdı sanki İstanbul caddeleri..
O,ki sensizlikten..
O,ki sessizlikten

Sus pus olmuştu bütün şehir
Karanlık çökmüştü daracık sokaklara
Bana aglıyordu
bize aglıyordu
Canına yandıgım İstanbul..

Dalgalar bile artık hüzünlü vuruyor kıyıya
O coşarsı dalgalar artık durgun
Bana aglıyor
bize aglıyor
canına yandıgım İstanbul.

Bir aglamaklı hal aldı gökyüzü şimdi
Boşaldı caddeler kapanıyor dükkanlar
Serin bir akşamüstü serinligi
Yagmur vuruyor yüzüme

Gidiyorum ben buralardan çok uzaklara
Arama beni arama !
Arama beni sorma kimseye
Neredeyim ne haldeyim
Kimin umrunda !
Sen beni sevemedin !
Canına yandıgım İstanbul kadar !