Çare Siz

Üşüyor

kalbimin akşam üstüsü çare/ siz !

El uzak,

Vicdân nankör

Hıçkırıyor sırtı dönük bekleyişlerim

Bitmiyor içim de neden ? Dürtüsü

Kala kalmış

Kimlerin umuduna yanmış ciğerparem ?

Fabrika dumanı,

Kimyasal atık çaresiz'liğime kalkışanlar   !

Vagon, vagon kırılganlığımı

Taşıyor kirli limânlar

Üşüyor

kalbimin akşam üstüsü çare/ siz !

Sırtında kamburu yaklaşıyor yarınımın;

Karın ağrısı sâbrım

Ve tâhlilsiz güvenlerim var.

Çare siz ; Yanaştım bakın

Biçâre bakanlar oldu

İzlediler, sustular, kayboldular

Benim yangınım kendi içimde

Yanmaktan korktular.

Üşüyor

kalbimin akşam üstüsü çare /siz !

Sarpa sarmış

Dağınık makara

Dikiş ipliği gibi düşüncelerim

Sol yanım sökük,

Bir omzu kırık umudumun

Başı dik varlığımın

Birtek emeğimin boynu bükük

Üşüyor

kalbimin akşam üstüsü çare  siz !

Nedenleri soruyorum neden/siz

Varlığıma nânkör

Neden böyle

Care sizler'siniz ?

Murat Çakıroğlu