Çare Varmıki Dostlar

günün birinde kopar yapraklar
işte ecel geldi kaçış yok dostlar
üstüne bastığımız bu topraklar
bizi misafirliğe çağırır dostlar

kolun kanadın kırılmış ölümden kaçılmaz
yazılan yazılar asla bozulmaz
çaresi yok yolcuyuz dostlar
ev sahibini bekletmenin ne anlamı var

bize akşam gelmiş sabaha yolcuyuz
kalanlar sırasını beklesin dostlar
çırpınmak nafile ecel kapıda
sabahı bulmadan yolcuyuz dostlar

yeni gelirken güzeldi bu dönyaya
gitmek niye hüzünlüdür acaba
başka çaresi varmıki dostlar
sırası gelen yolcudur dostlar

ardınsıra bıraktığın eserler
iyilikler seni daima besler
şeytana uydunsa vay haline
azaba gidersin onun peşinde

atalarımız ne güzel söylemiş
bizi uyandırmak için seslenmiş
at ölür meydan yiğit ölürse nam kalır
namını bırakabilene ne mutlu dostlar

dönyamalı çare değilki olsun
çareyse zenginler ölümden kurtulsun
insan oğlu acdır güzü doymaz
ölünce geride kalır tüm varlıklar

belki sözüm incitir sizi dostlar
gerçeği budur bilmeyenmi var
tanıdıklarımız büyüklerimiz hani
ölümden kurtulan varmıki dostlar