Çaresiz Bekleyiş

Ben ki; anadan üryan şiirler yazdım sana
Gizlisi saklısı olmayan âşikâr sözcüklerde
Bir duysan içimdeki hıçkırıklı feryadı
Göz bebeğimde tuttuğum seni bir görsen


Ay ile güneş gibiyiz ikimiz
Kavuşması imkânsız iki dünya bir araya gelsede
Sen doğuyorsun ufkuma
Ben batıyorum yerin dibine kahır girdabında
Bekliyorum sabırla
Bu kez ben doğmak istiyorum gözlerine
Heyhat!
Çoktan kaçıp gitmişsin dağlar ardına


Sen, yüreğine mim çekmiş
Suskun bakışlar gönderiyorsun gözlerime
Biliyorum çare yok bu fırtınayı dindirmeye
Lâkin
Sana meftun olan varlığımı bir görsen


Ne kadar arzulasam seni derinden
Çorak toprağın çaresizliği belirir dudak çatlaklarımda
Bir damla suya hasret bedenim


Bu gün de akşam olacak
Doğacağım bir mum şavkında
Ama sen olmayacaksın yanımda
Başka gözler belirecek aydınlığımda


Ve ben ölürken sen dirileceksin
Yine doğacaksın sevgi coğrafyasında
Sevdan büyürken yüreğimde
Yine ben,
Ölüp, ölüp dirileceğim yeniden
Ve çaresizce bekleyeceğim gecenin karanlığında...