Çaresizim...

Sen belki de benden, bir kaç gömlek üstünsün ...
İyi ki hala duymadın;"aşığınım ben..."
Çünkü belki bunu duysan,"imkânsız..." dersin...
Ve beni yine, acılara meyledersin...

Güya ben, platonik aşklara alışmıştım...(bu bir özeleştiriydi...)
Ama artık yokluğun, çok acı veriyor...(ama bu da bir gerçek...)
Sensizlikten hep kurtulmaya çalışmıştım...
Gün geçtikçe içim, biraz daha eriyor...

Nedir derman halime, bulamadım...
Dizeler içinde, kendimi aradım...
Ne kadar uğraşsam da, hiç anlatamadım...
Ve kendimi, dizelerde de bulamadım...

O yüzden anlatırım, platonik sevdamı...
Açıksa da derman bulunamayacağı...
Bir tek, sen seversen ne olur, denemedim...
Ve her zaman olduğu gibi;"çaresizim..."