Çaresizseniz, Çare Sizsiniz!

Hayatın kendisini anlamak için çabalamakla geçiyor hayatın
Aslında farkındasın
Farkında oldukça daha fazla uzaklaşacaksın
Ve daha fazla yabancı olacaksın
kendin kadar tanıdıklarını sadece tanıdığını sanacaksın
hayat her karesinde karekökünü hesaplayacak senden aldıklarının şaşıracaksın
ama sonra sende alışacaksın
hayatı hayatla beraber yaşamayı..barışacaksın
yada öyleymiş gibi rol yapacaksın
önce kanacak..sonra kandıracaksın
artık aynalarda sana somurtmaya başlayınca bıkacaksın
daha ne kadar kandırdıkça kandırılmaya katlanacaksın..
emitasyona çevirdiğinin benliğin olduğunu anlayınca sarsılacaksın..
artık kendine hiç benzemediğini görünce kendinle savaşıcaksın
ve sana bunu hayatın değil kendinin yaptığını haykıracaksın
çünkü mücadele ettiğinin kendi hayatın olduğunu sonunda körde kalsan anlayacaksın!!
Bakarken görmediklerinin kördüğümüne isyanların..
Ve artık şiir yazarken dahi TUTUNMAYACAKSIN kafiyelere
Devrik cümleler kullanmaya başlayacak duygularının duygusu
Harcadığın hayatın HAYATIN olduğu gerçeği
Çok inceden incitsene geçmişe yüklediğin anlamlarını
Tek tek tekil bırakacaksın kendine yazdığın rollerdeki kontrolleri
Düşmeyi öğrenmeden kalkmayı da öğrenemezsin ki!!
O klasik bahanelerden uzak... yalanlara tuzak olmaya başlayacak mantığın
Artık yaşını tersten yazınca ne kadar büyük rakamlarla karşılaştığına acıyacaksın mesela
Ve artık artıklarını geride bıraktıklarını diplomanın kanaatine sunacak
Ve yaşayacaksın yaşını terstenmiş gibi yaşlı
ama yaşamı harcanmayacak kadar genç
yani 25 yaşındayken 52 olduğunu hissedecek
üşüyeceksin belki de yalnızlık korkusunun rüzgarı esecek
sonra aslına döneceksin fotokopisinden kurtulup hayatın
hala 25 yaşındasın
ve hala yaşlandıracağın yaşlardasın!!!

(ADINDAN SONRA GELİR SOYADIN..
SEN BURCU BAŞPINARSIN!!
NEDEN KENDİNİ SONA SAKLADIN!!
BAK GÖRDÜNMÜ YİNE HAYATININ ARKASINA SAKLANDIN!!!)