Çatısı Kalbimden

Gel , bu gece hiç bilmedigimiz bir şehre gidelim seninle

dünyanın gürültüsünden uzakta

dolaşalım el ele

gel , bu gece bir hayal kuralım seninle

çatısı kalbimden olan bir evimiz olsun

ve rüyalarda buluşacaksak eğer

tüm gün uyuyalım sadece

gel , papatyalarla çevrili bahçemizden

çiçekler toplasın çocuklar sevinçle

saçlarınla oynayayım her sabah

güneşin doğuşunu izleyelim birlikte

ve ben ,

ölümsüzlüğe ulaşıyorum sanki 

seni her öpüşümde

sonra bir şarkı çalıyor Kahraman Denizden

ben sarhoş oluyorum tek bir gülüşünle  

güneşin batmasına yakın bir saatte

bir martı uçuyor gökyüzünden

kanatlarında özgürlüğüyle  ,süzüle süzüle 

sanki aşkı anlatıyor bize

üstelik birde gülüyor yüzümüze 

kalbindeki tüm neşeyle

şimdi "gel"  , desem

gelir misin benimle

konuşmak yalnızca gözlere mahsustur

öyleyse gel

biz saatlerce susarak konuşalım seninle