Çay Müdafaası

bana yalnızlığımdan söz etmeyin
yeter
bundan utanıyor değilim
ki birkez nasıl olmuşsa düşmüşüm yola
uzun ve çapraşık menzillerden geçmişim
zamanı yokturki bi yalnızlığın
yani demek oluyorki
dilediğim her vakit çay içebilirim

öyleyse içelim!
kim
ben ve yalnızlığım
ben ve yabancılığım
ayrıksılığım
usanmışlığım
yorgunluğum
hepsi bi yana
ben ve
zihnime bir sülük gibi yapışan
şu yokluk algım

çayın demi geceden koyu olursa
insan bi parça aydınlanır bunu bilelim

ben böyle bir vakitte görmüştüm
çarpıtılan ayettleri
çarpıtılan ayetlerin çarptığı o zelil suretleri

tanrım
rica ediyorum
yalnızlığına ortak olmak
müşriklik sayılmasın
bizimki gönlümüz böyle böyle vusl'olur
uzun yollar çarçabuk kaybolurlar böylece
göğün yedikatı çıkılır
insan sanki yeni ayılmış gibi uykusundan
aslı neymiş öğrenir

çaylarımız o zaman biraz kalabalık olur
hamdolsun

fakat zulümleri nereye koysam durmuyor
kimseden noksan koymuyor kendini
geçen gün
bu yalnızlık öldürecek seni dedi
hayalimde birisi
hiç yoksa nefsime zulmediyormuşum
hüzünle boğuyormuşum kendimi
allah hüzünlü kalpleri sever dedim
geçti neyseki
fakat allah kan akıtanları
katilleri sevmez dedim

hayır işte o öyle geçip gitmedi
bitmedi kana susamışlığımız
öte yanda bir adam seslendi
kahveci!
bir tavşan kanı verde içelim!

şimdi içimizden biri çıkıp çayı suçlu bulabilir
oysa çay hep aynı çay
çünkü o kendi varlığında dingindir
olduğu gibidir yani
karışmaz öte beriye
bence tek sorunlu insanın algısında
var olmak hastalığı yayılmış damarlarında
onu yok ederek besliyor

çayı müdafaa her müminin borcudur
çayı yaratan rabbe hamdolsun