Cehennem Kızılı

yine kayıptı bakışların.
adres soran nefes alışlarım,
bulamadılar elinin sıcaklığını,
hiçbir tene dokunamadılar...
her zaman anlatırlardı
yürek yanarsa ruhla birlikte yanar;
bakışın etten örtüleri erir,
akıl, sevilenin yokluğuna kanar.
boşvermiş gibi duruşu saçlarının
o kadar kutsal göründü ki gün batımında
cennetin kararlılığı,
cehennemin kızıllığı kadar...
derin ve ürkek, anlattı her bir teli
titrek dudakların kadar...