Çehrem Soluk Kalacak
önce sevmenin ilk harfini öğrenmiştim
aklımın sen kenarında saklı
güçsüzüm
ve her an
ölebilirim
şiirin bir yerlerinde
korkuyorum
şu nefesi de bitirsem derken aşkta
gönlüne giden ince patika
küçük ellerime dağlanıyor
düşümün eteklerinde
gözlerinde ölme korkusuyla
zor adımlar atıyorum hep
anla
anla ki;
hala
ilk günkü gibi
körüm sana
oruçlu çocuk günlerim
gizli azığın tavafısın
masalımın bir yerlerinde
yersem günahlar gülecek
yemezsem
çocuk olmayacak kirli ruhum
bilmecemde saklambaç oynayan
aşkın adına soruyorum
ya
her kefarete
neden uzak bakıyorsun
üşüyor tövbelerim
öp secdesinin alnından
öp sıkıca
dudağımın kenarından
yaramdan sızan kandan önce
sarsın sıcaklığın
yoksa
esaret bir yoklukta adım
cümlelerin eylülüne bulama kimsesizliğimi
lal olduğun şiirleri oku
koyu vurgularla çiz adımın altını
sen diye
ünlemsiz mısraların da
ki;
tövbesiz ihtilaller
katletmesin haykırışımın sessizliğini
ve masum bir deniz daha yanmasın
memleket gözlerinin tam ortasında
anla işte
gülmezsen
sureti mülkün huzurunda
zebani çığlıkları
kelepçelenecek kulaklarına
incitme
kırma artık
kanayan gözlerinde
ölü zamanın dirilmezse
ruhuma üflediğin şiirlerde
çehrem soluk kalacak
kefeninin mahreminde
susu/yorum(u) bırak/ıyor/um artık ellerine
gece
çığlık çığlığa ağlaşalım
ki
gülmezsen bir daha
intihar ederim şiirlerde
16.02.2013 / Şair-i Gülhan...163
hatrıralarıma uzanan bunca hüzün sarkıtı varken bu şiirin el ayasından dağıldım kardeşim...yürek sesin susmasın..kıyısız tebrıklerımı bırakıyorum