Ceketimi Yağmura Asıp Gittim

Ceketimi yağmura asıp gittim gök ağladı

Yağdım ben de gökyüzüne koşut

Islandım iliklerime kadar

Üşüdüm titredim it gibi

Kemiklerim sızladı

Ağladım ben de gökle

Bir kıvılcım sıcaklık aradım

Yıldırımlardan şimşeklerden umdum bir tutam sıcaklık

Ürküttü gök gürültüsü

İsteyemedim

Yalnızca umdum

Alamadım ceketimi yağmurdan

Bir sipere çekilip duramadım

Göğsümü sızlatan acılar

Karnımı buran sancılar

Cirit atarken ortalıkta

Sinsi bir sansar bir kurnaz tilki gibi

Islandı ceketim

Ben ağladım yağmurlarla

Yağmur ıslanmadı ben ıslandım

Vaz geçmedi sansar

Durmadı bir türlü tilki

Doyumsuz bir açlık kol gezerken

Bulut ağladı

Ben ağladım

Islandı ceketim.