Çekinik Suları

Sandım ki!
Bu bahar ellerinde çiçekler
Kanaviçeye duracak ruhun
Karşı tepelerden çiğ meltemi
Ağır işler buralarda zaman/
Önlük ceplerinde kuru karanfil
Yüzlerde elma gülüşler
Kaça çıkar bu badire
Kaçta atlatılır zemin
Yollarda…


Desem ki;
Bu çekinik suları
Bu geniş alan
Ruhuma salıncak
Ellerim çiçek kokar
Her Pazar
Her Salı
Ertesi/


Gülmekte var ağlamakta
Bu sonsuz gün diliminde
Sözlerimde kin arama
Dilimde zehir/
Kaç kez vursunlar beni
Kaça yazılsın
Adım…


Dönmese balıklar dönmezdi
Bu kirli derelerden
Mutlaka duruluktur
Özgürlüktür yüzleri
Kaç kez çekildi bilmiyorum
Avucumdan kayan ahlar
Dinlemez ki beni/
Vahalar…


Şimdi çekinik sularımdayım
Şiir aralarında betimleyim
Neyim/