Celladım Zaman

Tutmak mı zamanı yoksa
tutunmak mı zamana ?
Vaktin tik taklarından
kaçmak mı yoksa
En buhranlı anların çığlık atası tuttuğunda?
Geçmeyen vakitler mi bizleri kelepçeledi kederin tam ortasında?!
Yoksa beynimiz mi labirentledi zamanın çıkışını ?!
Nasıl mıhladı zaman beni de bu sisli havanın içinden çıkamadım?!
Saniyeleri kâbusum ettiği 

yetmezmiş gibi ,
Kederimi de başıma celladım kıldı.
Aksaydı ya 

Hem başı hem sonu parıldayan en huzurlu anımı salıverdiği 

saatlerdeki gibi..
Bir saati bir gün kederlerin,
bedeli belli!
Zaman geçseydi ya 

en hafif anlarımdaki gibi.
Sürüklenseydi ya

kederimle birlikte baş başa. 
Akıtsaydı ya 

kinini, öfkesini, zehrini toprağa.
Zaman, tutmadım seni;

tutma beni!
Kederimden öleceğim şimdi.. 
..