Cemal Ve Cemile
Bugün erken başladım güne yine,
Kuzuların damında bok kazdım,
Seni düşündüm çapayı vurdukça yere,
Terler boşandıkça sırtımdan seni andım,
Babamın neden evlen deyip durduğunu anladım.
Ah meğersem mevzu yalnızlıkmış canım,
Bir elimde kürek, çuvalı açtım diğer elimle,
İçimden öyle bir geçirdim ki seni,
Burnumda tezek kokusu, dilimde yarin ismi,
Ne vardı yanımda olsan şimdi Cemile,
Korkma yedi düvele bakardım, beslerdim seni,
Sen yar olmadın bu garip çoban Cemale,
Nasipsiz köy yok ama, nasip değilmiş bizimkisi,
Kullar kendi yazamıyor ki kaderi,
Bir ara durdum akarken terim,
Soluk soluğa kaldım, taş üstünde dinleneyim.
Anam hasta, tutmaz ayakları, yatıyor.
Rahmetli babamı nasıl özledim,
Burnumun direği durmadan sızlıyor,
Sonra canım bir çay çekti ki sorma,
Yok ki yanımda yoldaşım, yoksun ki yanımda,
Acıdım kendi yalnızlığıma,
Baktım karşıdan geçiyor kara bir yılan,
Durup düşündüm kendime bakıp bir an,
Can yetiştiren bir çobanım ben,
Verirken insanlara can,
Hani vurup küreğin tersiyle tepesine,
Öldüremeyecek kadar yufka yürekliyim,
Aslında dünya da dolanırken iki ayaklıları,
Zarar vermez ki ellemezsen bu yılan,
Bak çekip gitti işte, korkma Cemile,
Yalan bu dünya vallahi yalan,
Biz yokuz, siluetlerimiz var sadece.
Geçen dağda da görmüştüm aynısından,
Koyunları güdüyordum kendi halimce,
Kaval resitali veriyordum içten içe,
Pablo neruda okuyordum, ha bir de Nietzsche,
Ah aşkın ne hale koydu beni,
Bir ayda üç kilo vermişim senin yüzünden,
Yemek içmekten kesildim.
Cemile kız, olsaydı kızımız seninle,
Ne güzel koşardı şu kırlarda,
Ben yıldızların altında uyuturdum şiirlerle,
Sonra sıcacık sarılırdım sana,
Bedenim üşürse üşüsün varsın,
Kış değmezdi ki bizim yüreğimize,
Ben sana yazmayı da öğretirdim.
Okumayı sökerdik seninle birlikte.
Her akşam üstü böyle gelmezdim.
Geçen uzaklardaydım gelemedim sana,
Kusura bakma ekmek davası işte,
Otlayacak ki yeşillikte koyun, kuzu,
Semirecek gelinlik kızlar gibi,
Ağır okka çekecek ki bulalım yolumuzu,
Ah Cemile, çok özledim ben seni,
Ben ne yapardım olmasaydın sen,
Dert küpüne dönerdi Çoban Cemalin yüreği,
Ama gitmiyor sanma sen gücüme,
Ben otururum yanında sen yatarsın,
Mezartaşında yazmaz ismin bile,
Seni düşündükçe ağlarım.
Seni düşündükçe ağlarım bu işe,
Geçen dağda da görmüştüm aynısından, Koyunları güdüyordum kendi halimce, Kaval resitali veriyordum içten içe, Pablo neruda okuyordum, ha bir de Nietzsche, Ah aşkın ne hale koydu beni, BAKİ HOCAM ÜSTADIM SAYFANA ACİZANE KIRIK DÖKÜK BİRKAÇ SÖZCÜK EKLEMEKTİR.NİYETİM...ŞİİRİNİZ BÜTÜNÜYLE HARİKADE...YANİ FEVKAL BEŞER..AMA YUKARDAKİ DİZELER...👍👍👍👍👍
Masal tadında buruk bir aşk hikâyesi gibi olmuş, güzel bir şiir kutluyorum Baki güzel dizelerini içtenlikle...👍😅👍
İşte bu abi !
Sesli :)
Bir öykü gibi , Avuntu kimine göre...
Kutlarım ...
👍👍👍Off off süper bir anlatım ve süper bir şiir kutlarım👍👍👍👍