Cemre

kim bilir belki doğar güneş birgün yıkılan düşlerime
ve arkamda kocaman gökkuşağı yağmurla birlikte
borçuluyumdur bilirsin bulutuna,suyuna,ahmaklığına
ve sarhoşluğuna gecenin yıldızlarına

gelecek birgün bilirim
beyaz bir gelincik gibi
bütün ihtişamıyla ve bütün umuduyla
yağmurun sesi bile sensin şahanem

kan tutar gözlerimi
kesemem ki bileklerimi gidişiyle birlikte
altıparmaktan hürriyete ince bir çizgi bırakırım
sarhoşumdur gidemem aynı izinde çizgimin

birgün herşey sen olacaksın
deniz sen akacak
pencereme düşen ay sen olacak
güneş kokacaksın, penceremin buğusunda adın kalacak

adın gizli bir özne gibi
sakladı kendini cümlelerimde
ışığı kapatırken bir eylem düşüşü oldun sıfatıma
bilinmeyen bir sancı gibi kaldım yokluğunda

biliyorum düşeceksin bir cemrede toprağıma
ve ısıtacağım hasrete düşen her gebeyi...