Cemre Düşünce

Mevsim bahar....
İniyor cemreler, iniyor rüzgarlarla,
Her umudun saçını okşayarak.
Romansı nakşediyor umudu,
İmkansızın duvarlarına...
Mutedil bir huzur içimde,
Ansızın çıkıp gelecekmişsin sanki..
Her gözümü kapatışımda.

Soluyor dünya, hayalinin karşısında.
Ufuklarımı kaplayan mavi,
Lütfedecek gibi seni.
Tek bir adımın yeter,
Ayağımızı kesmeye yerden,
Nihayetinde sonsuzun talibiyim ben...

İstanbul 05.03.16