Cengaver

Seni unuttum
Yalnızlığım
Seni unuttum
Beni bencil yapan acılarım
Seni unuttum
Demek isterdim sevgilim
Bir gün dedim hep
Bir gün o duvarları yakıp yıkacak
Bize karşı duran
Hep aşkımızı sorgulayan dudakların
Hakkından gelicek
Öyle bir cengaverki
Yağız atına binmiş
Elinde mızrağı
Dünyamızı yıkanlara karşı
Savaş açacak
Biraz daha bekle deniz
Birazdan fırtına kopacak ve
Fırtınanın ardından
Kocaman bir gül buketiyle
Kapımı çalıcak dedim içimden
Belkide öyle olmasını istedim
Belki bende senin gibi kabullenemedim
Cesaretini yok ettiğini
Hayata karşı ne kadar kırılgan olduğunu
Bir çocuk gibi korunmaya muhtaç olduğunu
Kabullenemedim
Yüzündeki o gülüşün ardında sakladığın
Hayata karşı korkaklığını
Bende suçluyum
Göremedim gözlerinin yalan söylediğini
Beni her sevdiğini söylediğinde inanmak
Daha kolay geldi
İçimde biryerlerde sevilmeye muhtaç
Bir genç kız varmış demekki
Birşeylerin hep beklediğin gibi gerçekleşmeyeceğini
Düşünmeden bir saniyenin bile seninle olmak
Olduğunu düşünerek geçirmişim
Ne yazık ki sevgi kendisini yenilemezse
Eskisi gibi olmuyor
Bizde eksilen, kırılan, kendini yok etmeye hazır hale gelmiş
Duygular baş gösteriyor
Her kurtulmak istediğimizde bir yenisini eklediğimiz
Duygularımız
Seni unuttum evet şimdi
Söylüyorum
Seni unuttum gibi
Seni unuttum mu yoksa
Evet evet seni unutuyor gibiyim