Cenin Duruşunda Küsmelerim

ay tutuldu içimde
tutuk yaşamlar bana tutundu.
buhulu atmosferinde,
dansım bitti deli özgürlükle.

şimdi cenin duruşunda küsmelerim.
küsüyorum, vuku bul!
senfonisine alışık olmadığım
aysız, yansıması öksüz gecelere.
kulağımı tırmalıyor bu gri senfoni,
şefsiz bir orkestra eşliğinde
içime akıttığım nehirde boğuluyor
caresiz, dışlanmış, kavgasız notalarım

alışamadım sarılışlarının ayazına,
kuru topraklı tarlalarında,
karışamadım yalınayak senkronize adımlarına.
sen karışırken farazi cümlelere telaşla
sarmalıyor beni yatağımın kenarında
cenin duruşlarım.