Cennet

Bugün başka doruktan, değişik karşıları,
Yeri göğü bir ettim, seyrettim çarşıları,

Bakışlarım değişti, bulanıklık duruldu,
Söndürüldü cehennem, Cennet baştan kuruldu.

İçimde bir çocuk var, benden daha derinde,
En tatlı tebessümle, sanki bayram yerinde.

Gördüğüm manzaralar, gözümü kamaştırdı,
Sevda sahillerine, kalbimi yanaştırdı,

Dün dikenli bu yerler, çiçeklere bürünmüş,
Her taraf rengârenk, rayihalar sürünmüş.

Caddeler pırıl pırıl, trafikte düzen var,
Bunca insan selinde, ne üzülen üzen var.

Gönüllüler gönülde, kutlu devrim yapalı,
Mahpushane yıkılmış, adliyeler kapalı.

Sosyal denge kurulmuş, zengin fakir hepsi bir,
Saygı sevgi yeşermiş, kalmamış gurur kibir.

İnsanlığın değeri, insanlarca bilinmiş,
Kötülükler kaybolmuş, lügatlerden silinmiş,

Sevgiler yağmur gibi, merhametler sıcacık,
Kalpten kalbe yolların, mesafesi kısacık.

Herkes inançta özgür, fikrini açık söyler,
Birbirinden medeni, şehir, kasaba köyler.

Eğitimler muntazam, derslikler onar kişi,
Uzmanların elinde, doğrultmuşlar her işi.

İlim ilimden öte, teknoloji hız kesmez,
Gayret rüzgârı coşmuş, dönüp tersine esmez.

Hastanede hastalar, itilip kakılmıyor,
Tüm hizmetler kusursuz, hor gözle bakılmıyor.

Ne şikâyet eden var, ne halinden yakınan,
Toplum güven içinde, kimse yok ki sakınan.

Komşular komşusunu, aileden sayıyor,
Gözlerdeki pırıltı, güzellikler yayıyor,

Tüm uluslar bir vücut, birbirine hizmette,
Fertler payına razı, güler yüzlü elbette.

Asalak hiç kimse yok, İnsanlar üretiyor,
Hırs ihtiras kalmamış, dengeli tüketiyor.

İşçi patron el ele, amir memur bir olmuş,
Kadın erkek mutlular, evlere huzur dolmuş.

Irk ayrımı kalmamış, dünya tek bir aile,
Nasıl hayran kalmayım? Fiillerle faile.

Devlet gerçekten baba, iktidarlar muktedir,
Vatandaşlar kuş gibi, bir tüy kadar yüktedir.

Silahlar yok edilmiş, tüm dünyada barış var,
Kalleşlik unutulmuş, kardeşlikte yarış var.

Böylece donanımlı, insanların özleri,
Bir tek yalan var ise, yaralını sözleri.

25.10.2010