Cenneti Çalan Çocuk

...


(Yaklaştım
Aynaya yüz
Ve gittim kıvrımlarımdan
Öyle uzağa..)

...



...


Eskinin bir yerinde
Dizimde yarayken hala
Düşlediğim her figür
Ellerim küçük
Ve sığarken bir kapı aralığına
Güneşi tuttum kırmadan
Gördüm güldüm
Bıraktım gitmedi
Sevdim




Bir ağaç gövdesi sandım
Bütün dünyanın birleştiği yer
Uyudum kucağımda kaldım
Kendime kendim
Soluğuna yaslandım rüzgarın
Düş fosili



Koca bir masal iliştirdim
Gözlerimin kenarına
Aklımdan bir anka kuşu tuttum
Mavi deniz sonra
Kırmızı çiçek
İnsan
Cennet anlattım
Gördüğüm her meleğe
Durmadan yalnız kaldım




Gece olmaya yakın
Annemin elini tuttum
Gözümü kapattım...



Bir rüya gördüm
Duvar kenarı - siyah -
Eski bir ceket - mavi -
İki çocuk
Esmer kavruk
Yerde serili bir adam
Ak sakallı
Bir kedi geçti sonra
Siyah sevimsiz
Ceket yere düştü
Adam kalktı gitti
Cenneti arkasına taktı
Çocuklar elmaları dişledi
Ağladılar
Ve gittiler
Ve gittiler




Korktum
Gözlerimi açtım
Annemin gözlerine baktım
Sonra bir sabah
Pencereden dışarı baktım
Rüyamı gördüm
Çocuklar
Dişlenmiş elmalar
Ve giden Cennet


...


Çocuktum
Ağladım
Elimde elma
Düşümü ç/almasınlar diye
Cennet'i çaldım
Tanrı beni affet!

.....