Cennetim

ne zaman yüzümü görse çiçek gibi açardı
ayrılık vakti gelince gözleri dolup taşardı
içindeki her hevesi benimle yaşardı
biran küsüp darılsam mahsunca yüzüme bakardı
işte benim öyle bir cennetim vardı

yan gözle bakanın gözlerini oyar
ben bakarsam da küser darılırdı
kıskandırmayı çok severdim
böyle yapınca da hemen ağlardı
işte benim öyle bir cennetim vardı

gül koklamam üstüne allah şahidimdir
ayrılmış bile olsak benim tek gerçeğimdir
o benim canım kaderim ezelimdir
yer yüzüne bir daha yeniden gelsem
ilkim evvelim yine tek sevdiğim cennetimdir