Cennetime Hoş Geldin

/Bugün cenneti sermiş ayaklarıma
Hıçkırıklarıyla göğü çınlatan bebek/





Köşe kapmacada ebe olmama telaşıydı
Aşksız hayatın monoton koşuşturması
Kalbim yalnız bana aitti o zamanlar
Üleştirilemeyen sevdalarım vardı
Ha bir de siper aldığım çatık kaşlar
' Aşk sana hiç mi uğramaz' demişti Betül bir gün
Dudak kıvrımlarımın küçümsemesinde kaldı o üç harf
Dağlar devrildi sonra,
Okyanus suyu dindirmedi göğsümdeki yangını
Aptal bir gülümseme yerleşti yanak çukurlarıma
Göz yuvarlarımda öyle bir parıltı, güneşe eş
Ey aşk!
Hoş geldin...






Ekimin on ikisiydi sonbahar,
Güz dönemecinde alamadım virajı
Aklımın çarmıhına gerdikten sonra gözlerini
Buğusunda kayboldum günbegün sevgili!
Savaşın orta yerinde mayına basmadan
Yaşamak gibiydi seni düşünmek
Adrenalin tavan yaparken bedenimde
Beynimin işlevleri ters yöne dönen zaman sarkacı
Yüz yirmi saniyeye eşitlendi bir dakika
Ve ben her saliseme gömdüm bakışlarını





Alın yazım,
Bilmezdim sensizken hayat olduğunu
Sol yanımdaki volkan patlamalarından anladım
Yaşıyorum...
Ve eğer lavlarım eritmiyorsa sözyaşlarımı
İçmiyorsam aşk kadehinden hayat iksirini
Bombalanıyorsa sığındığım limanım
Düşüyorsa gökten yıldızlar dilek tutmadan
Elimde değilse elin
Gözümde değilse yüzün
İşte o an,
Ölmüşüm ben
Ölmüşüm yâr ölmüşüm...





Nisanın yirmi yedisiydi bahar,
Bir bebek merhaba dedi ömür saltanatına
Avuç çizgilerime mimlendi kaderi
Büyüdük...
Tahtı sol yanımda tozlanmaya yüz tutmuşken
Surlarını aşıp fethetti aşılmayan kaleleri
Acem halısına dokudum sevdamın motiflerini
Sen bana 'şeker mi şerbet mi bal acem kızı' derken geceleri
Yudum yudum içtim sesinin ezgisini yâr,
Buram buram sen koktu nefesim





/Bugün nisanın yirmi yedisi bahar
İyi ki doğdun sevgili
Cennetime hoş geldin!/





27/04/2013

Doğduğum gün, doğduğun gün diğer yarım...