Cennetsi Bakış

Bakışların dalıp gittikçe bilmedik bir çizgiye,
bilinmeyen olma hevesi dolar içime..
Saçlarının arasında esen rüzgardan bir parça,
bir zerre uçurum kokusu gibi çınlayarak gelir,
gecenin orta yerine saplanır ansızın, güç verir;
kabuslardan kurtulmaya tüm hücreler silkinir..
Sözden uzak, gözden uzak bir düş kurulur;
yıkılan karanlığın enkazından seslenen
günbatımı gibi bir güneş doğar durduğun yerden,
sen ve doğanın güzelliğine benzemeye çalışan..
Bir isim arar melekler, baktığın yerden sana uzanan;
kıskanırlar, o cennetsi bakışların sahibini sorarlar..