Cennetteki Melek...
Hani kaderimiz yazılmıştı beraber
Geldiğimiz gibi dönecektik
Kızlara hava atacaktık
Yazımız birdi sözümüz gibi
Ama sen yalancı dostum
Gittin ya o gece sırtımdan vurdun
Var mıydı öylesine yıkılmak
Avuçlarımdan kum tanesi gibi kayıp gitmek
Ağlamıyorum hiç
Üzülmüyorum inan
Palaskanı
O çok sevdiğin mavi bereni
Verdim sadık olmayan yarine
Gece,kurşun diye sarıldığın o sevgiline
Söz verdiğim gibi kılmadım cenaze namazını
İnatçıydın hem de çok, ölürken bile değişmedin
Demiştim yine diyorum
O gece üstüne gelen
Katıksız ekmeğin, çoban yıldızın, zalim sevgilin değildi
O seni benden ,sendeki ruhu senden alan
Kahpe mermiydi....
Şimdilerde sen yoksun
Resimlere bakıp anılarda ağlamak var
Rüya olsaydı
Şimdi gelip omuzlarımdan silkeleyip
Kalk korkak aslanım, titrek kedim deseydin
Ama bilirim gittin ve dönmeyeceksin
Sana kızgınım
Belki de çok yanlızım içimdeki boşlukta
Şimdi tek dileğim var
Mekanın cennet olsun canım dostum
Erkan bey ilk defa bir siirinizi okuyorum iyide etmisim okumakla hem boyle guzel bir konu hem boyle guzel bir siir hem boyle kuvvetli bir kalemle tanismis oldum,basarilarin daimi olsun
cennetin kapıları ona karlı gabar dağlarında açıldı.ruhun şad olsun canım dostum