Çerçeve / Bakış

Bakışında açıktır
Her şey
Tüm aleniyetiyle
Boş bir çerçeve mi?
Senin nesnelliğin
Ya da dünyaya bakışın
Veya fikrinin odağı...

Çerçevenin rengi
Düşüncenin sesini
Sözlerinin anlam derinliğini
Belirleyecek
Ve ona göre hedef seçecek...

Ne renk peki?
Dünya senin gözünde ne renk?
Pembe çerçeveden nasıl görünür yaşananlar
Gerçekler acıtır mı ruhunu
Ya da acılar kanatır mı?...

Umarsız öyle çok insan var ki,
Renk seçmesine dahi gerek yok
Bakışı ve yaşayışı belli
Kendinden menkul
Kendini açık verir...

Siyah gözlükler takana ne demeli
Kimden gizliyorsun
Dev cüsseni
Gözlerin ele vermesin diye siyaha büründün
Unuttuğun bir şey vardı
Hiç düşündün mü?
O kirli bedenin...

Ya güneşe çıplak gözle bakanlar
Kime meydan okuyorlar
Tüm değer ve duygulardan arınmış
Öyle mi, çokta yalınmış
Son bakışın olmasın,
Son göz atışın...

İnsan; et ve kemik
Hayır yanıldın
Az et
Az kemik
Çoğu duygu
Ağır olan ruh
Yaşayandır asıl görünmeyenler...

Arınmaya çalışma
Boşa kürek çekme
Nafile!
Özümse gayret et
Doldur verilen ne varsa emanet...

Çok ses çıkarma
Boş küp gibi
Ağırlığınca hissettir kendini
Sözlerinle süz çevreni
Değerlerle kuşan
Duygularla ıslan
Yaşarken öyle bak ki etrafına
Olup biten tüm yaşanana
Göresin görmek istenileni
Yaratanın senin için verdiğini...

Boş çerçeve düşsün kırılsın
Yerini fıtratının rengi alsın
Gözlerinden çakan şimşeğin
Işığı etrafını aydınlatsın
Durma düşün sende
Bekleme belki son kerte...

Not: Olaylara baktığımız çerçeve, olayları anlamlandırmamızda başattır.
Nesnellik ya da tarafsızlık ise koca bir yalandır...

14.02.2012