Cereyan

Dürbünler varlığıma,
dürbünler ciğerlere çevrilmiş.
Başıboş bir heykelcik görüyorlar.
Cilalı mermerden evler görüyorum
Evlere yakışmıyorum.
Çizgi basamaklarda kaybolan,
dizgi kuramlarda dağılan,
hep benim gülüşüm.
Ya ellerin vijdanı yok,
ya vijdanın elleri.
Öyle ya da böyle,
yayıla yayıla düşüyorum.
Çizgi kahraman olup,
dekora uyum sağlıyorum.
Bir kalp cihazına,
ölümümle eşlik ediyorum.
Akustik bir süzülüşle,
pencereleri örtmeye gidiyorum.
Arabesk mağruriyetlerle,
cezaların sesini dinliyorum.
Suçları yazmayı,
Dostoyevski'ye bırakıyorum.
Burası çok soğuk!
Çareler pek donuk!
Her aralıktan üşüyorum...