Cevabı Olmayan Bir Bilmece
Batıyorum artık bilinmezlere sürükleniyorum.
Her geçen gün bir önceki günden daha zor geliyor.
Küçük yalanlarım büyüklerini doğuruyor.
Yalana sarılmazdım eskiden, böyle değildim ben..
Şimdi suçluluk duygusuyla başbaşa benliğim.
Ağır geliyor sırtlanmıslıklarım.
Henüz unutulmaya yüz tutmamış acılarım.
Yüreğimi öyle yaktı ki yanılgılarım..
Gidişler yıkarmıs ümitleri, bununla birlikte sevgileri..
Ardından kalırmıs insanoğlunun kırık dökük hayalleri.
Geriye ket vurduğunda gelirmis akla,
Masum bir çocuğun gelecekten umut bekleyen düşleri..
Hayat yanıltırmıs beşeri,
Bu insanın değişmez kaderi,
Dünyanın alışılmış düzeni,
Mahkum yalanlarla süslenen bu eseri..
Dönüşü olmayan yalanlara yalvardım dün gece.
Bırakın peşimi diye, söyledim hece hece,
Şimdi ise geleceğim;
Cevabı olmayan bir bilmece..
O sıvası yüreklere dökülmüş nemli duvarlarımızın telvesinde bir umut haykırışı duyulur dilimizden, umarsız devinimlerin sokaklarında yalınayak aşka yürür iken. Her tutunuş kendini taşımaktır bir menzile, sökülen yaşanmışlık dikişlerimizi ve gövermemiş acılarımızı bunun için sürükleriz peşimizde, isyanın çıralarıyla denizleri geçer iken... Tebrikler....
Dönüşü olmayan yalanlara yalvardım dün gece. Bırakın peşimi diye, söyledim hece hece, Şimdi ise geleceğim; Cevabı olmayan bir bilmece
tebriklerimle