Cevapsız Bırakma Beni

cevapsız bırakma beni

sevmezsen

al götür kimsesiz bir çocuğa ver

seversen

gecenin kadife soluğunda sesine sar

kurtar gürültünün kelimesizliğinden

kalbimin kılcal damarlarına işlemiş yalnızlığımı

tut ucundan 

ve ya herhangi bir yerinden tut hayatımın

cevapsız bırakma beni

ben sana denize kavuşmuş bir nehir gibi dökülürüm

sonbaharda evini terk etmek için sararmış bir yaprak gibi

düşerim avuçlarına, öp avuçlarındaki ruhumu

susmak istediğin şeylerden susarız belki

anlatmak istediğin şeyleri anlatırız

koşmaktan deliren atlar gibi dört nala

çarparız bizi biz yapacak ne varsa bulduğumuz

bulmaksak da biz oluruz belki

cevapsız bırakma beni

biliyorum yorgunsun

uzun bir hikayeden çıkıp geldin bu şiire

biliyorum yorgunum

bir şiire bir kafiye daha yamayacak mürekkebi kalmayan

bir kalem gibi, al tüket beni defterine, akıt kanımı

ne karalarsan onunla karala bütün siyah şeyleri

kıskandıracak kadar

çünkü senin esmerliğin kırgın bir yüzyılın

en yaşanılası mevsimidir

çünkü senin sesindeki şarkı kaldırır kalbimi dansa ancak

cevapsız bırakma beni