Ceviz Sandığı

İşlemeli ceviz sandığında
bir kutsal emanet gibi
lacivert kadife elbise
siyah topuklu terlikler
bahardan arta kalan
yağmur kokusu gibi
yakıyor içli şarkılar gibi içimi
hatıralarda soluyor resimler gibi
sararmış yapraklara benziyor
hüzün artıyor aksine azalmıyor eksilmiyor
olmuyor olmuyor işte
yerin dolmuyor yaran kanıyor
sancılar dökülüyor bugüne yarına
boşluğun hortum gibi çekiyor içine her şeyi
savuruyor kırıyor büküyor
avuntu halinde bir yaşamak çıkıyor
ömür yolundan
güneşi kırık dökük
ziyası solgun ışığı matem yüklü
öylesine işte........