Çiçekler En Taze Anında Koparılır

Son bir sigara içebilir miyim diyorum
Dünya üstüme yıkılıyor kapım açılırken şafağa
Anne sen beni ömrümün en orta yerinde ikiye bölüneyim diye mi doğurdun
Tatlı düşlerde düşmelerimin kalkışı olmuyor
Ve her düşüm darağacında bir hüzne çarpıyor
Bitiyor bir tarafım, diğer tarafımı alıp götürüyorlar.
Paramparçayım zavallı kadın.

Gel desen her şey o kadar uzak ki artık.
Dağlarımda yenik düşüyorum her eşkıyaya
Haramiler yolumu kesiyor, ninnilerinde unutuyorum bütün şarkılarımı
İnce bir sızı dökülüyor dudaklarımdan, gülüşlerin nerede çürüyor anne!
Son bir sigara içebilir miyim diyorum ve yakıyor bir şeyler ciğerimi.
Bütün yıldızları üstüme döküyor gece...

Dün son karanlığımmış
Dün en yeşil anında kanıyormuş yüzümdeki bütün çiçekler
Yorgunum ve son bir kez gidiyormuş bahar bütün mevsimlerimden.
Son kez bakıyorum penceremdeki kırık kanatlı güvercine
Hayallerimi vuruyorlar anne loş bir ışıkta
Loş bir ışıkta da vuruluyormuş bütün sevdalar.

Gökyüzü bu kadar yakın mıydı?
Titreyen dudaklarımda patlayan bir mayınmış tüm gülümsemelerim
Dilimde kelimeler tutuşuyor şimdi, her şey kanıyor saçlarımdaki dikenlerde
Anne sen beni bir yangının tam ortasında tutuşayım diye mi doğurdun
Simsiyah bir duman gibi yükseliyorum göğe.
Ve attığım her adımda cellâdıma biraz daha gülümsüyorum.
Ahh... Gözlerimde bir deniz daha bitiyor işte...




Bahçendeki en güzel gülü benim için kopar anne.
Çiçekler en taze anında koparılırmış.




25.04.2009/Şanlıurfa